Hoe herkent uw specialist de ziekte van Freiberg?
Lichamelijk onderzoek
Er is sprake van pijn aan één van beide voeten die vaak ook ‘s nachts optreedt, de pijnplek is goed aan te wijzen. Het aangedane gewricht is gezwollen en stijf. Het buigen van de voet tijdens het lopen doet pijn, daardoor loopt iemand met de ziekte van Freiberg vaak met een kortere pas.
Op de röntgenfoto is de ziekte meestal goed te herkennen, vaak is te zien dat het kopje van het middenvoetsbeentje afgeplat is. Met een echo kan de linker- met de rechtervoet vergeleken worden, en is schade aan het kraakbeen ook goed te zien.
Er zijn verschillende stadia van de ziekte van Freiberg te onderscheiden (de stadia van Smillie). Deze stadia zijn alleen op een röntgenfoto van elkaar te onderscheiden.
Stadium I
Er ontstaan kleine scheurtjes in het ronde uiteinde van het middenvoetsbeentje. Dit kan genezen zonder restschade.
Stadium II
Afsterven en verdwijnen van een deel van het ronde uiteinde van het bot, waardoor het gewricht wat platter wordt.
Stadium III
Verder afsterven en verdwijnen van het ronde uiteinde van het bot, waardoor het gewricht verder vervormd. In dit stadium kan de schade in het gewricht niet meer hersteld worden.
Stadium IV
Uitgebreide breukjes in het gewricht, er bevinden zich losse stukjes bot en kraakbeen (gewrichtsmuisjes) in het gewricht.
Stadium V
Het gewricht is nu helemaal plat geworden en vervormd. Er is veel slijtage in het gewricht.
Tot welk stadium de ziekte van Freiberg in de loop van de tijd zal ontwikkelen en hoeveel klachten het gaat geven, is aan het begin van de ziekte niet goed te voorspellen.