Vastzetten van het grote teengewricht (MTP-I artrodese)
Toegepast bij matige tot ernstige hallux rigidus
MTP-I is het gewricht waar de grote teen samenkomt met het middenvoetsbeentje. Artrodese betekent het vastzetten van een gewricht. Bij een MTP-I artrodese wordt het grote teengewricht dus vastgezet. Het vastzetten van het grote teengewricht is de meest zekere manier om voor altijd een pijnvrij gewricht te krijgen. Het is ook de meest toegepaste operatie voor een matige tot ernstige hallux rigidus.
Uw specialist maakt een snee aan de zijkant van de voet. Aan beide zijden van het gewricht worden de kraakbeenresten zorgvuldig weggehaald. Vervolgens worden de botstukken op elkaar gezet, en vastgeschroefd met twee schroeven die in het bot verzinken. In speciale gevallen is het nodig om samen met de schroeven een plaatje te gebruiken. Zie ook het animatiefilmpje over MTP-I artrodese hieronder.
Video uitleg van een MTP-I artrodese:
Het gewricht wordt vastgezet in een stand waarin hij het best bruikbaar is. De teen staat na de operatie daarom iets omhoog, zodat de voet de rollende beweging bij het lopen gemakkelijker kan maken. Het resultaat van deze operatie is blijvend (het gewricht zal altijd stijf blijven) en bij een geslaagde operatie verdwijnt de pijn voor altijd. De stand van de grote teen blijft voor altijd recht.
Het nadeel is dat het gewricht na de operatie niet meer bewegelijk is. Wel blijft er bewegelijkheid in het gewrichtje tussen de twee kootjes van de grote teen. Veel mensen zijn na deze operatie wel weer in staat om de vroegere sportactiviteiten te hervatten:
- Wandelen (92%)
- Golf (80%)
- Hardlopen (75%)
- Tennis (75%)
Bekijk de video over de bewegelijkheid van de teen na het vastzetten van het teengewricht:
De resultaten van het vastzetten van het grote teengewricht bij een hallux rigidus zijn over het algemeen erg goed: het percentage tevreden patiënten na 10 jaar is nog steeds ongeveer 95%.